Μέσα από τον αέρα που περνάει από τα φύλλα! Μέσα από τα λουλούδια που ανθίζουν, από τον παφλασμό των κυμάτων, από το άρωμα του βρεγμένου χώματος μετά τη βροχή, από το ουράνιο τόξο στον ουρανό! Από τον ήλιο που προσπαθεί να “διασχίσει” το πυκνό δάσος, από το οξυγόνο στις κορφές των των βουνών, από τον έναστρο ουρανό… Από την Ανατολή ως τη Δύση!
Από τον άνθρωπο που σε αγκάλιασε στην κορυφή του σύμπαντος, που ένωσε όλα τα Βιβλία στην εσωτερική του Γνώση. Και το φως πέρασε από μέσα μας, ανοίγοντας την όμορφη πόρτα της Αστείρευτης Αγάπης. Το μεγαλείο από το Φως μας έδειξε την πράξη της δεύτερης Αναγέννησης και την Παρουσία του εντός.
Έχουμε πιο πλατύ πεδίο δράσης από τα ζώα. Όμως κι εμείς κινούσε σε περιορισμένο κύκλο που δεν μπορούμε να ξεπεράσουμε. Μπορώ να φανταστώ τούτο ή το άλλο, να φανταστώ ότι θέλω να πάω στο Βόρειο Πόλη ή κάτι παρόμοιο. Αλλά μπορώ να το πετύχω μόνο ότι η επιθυμία μου είναι πολύ δυνατή και το ποθώ ολόψυχα.
Αν νιώσεις πως ζητάς κάτι ολόψυχα, τότε μπορείς να τιθασεύσεις τη βούλησή σου. Πολλοί μαζί μπορούν να φέρουν την Άνοιξη!
Andreas Galiatsatos 