
Τα σφάλματα των μεγαλύτερων φιλοσόφων πηγάζουν συνήθως από την εσφαλμένη ερμηνεία των ανθρώπινων πράξεων και αισθημάτων που ‘χει ως τελικό αποτέλεσμα την “οικοδόμηση μίας γενικευμένης εσφαλμένης ηθικής και την δημιουργία θρησκευτικών και μυθολογικών τεράτων.
Προκειμένου να καταλάβουμε τις ανθρώπινες πεποιθήσεις και συμπεριφορές, πρέπει πρώτα να ξεφορτωθούμε τις συμβάσεις, τα καλούπια, τη μυθολογία, τη θρησκεία και τη μονοχρωμία. Μέσα από αυτές μπορούμε να αντλήσουμε γνώσεις και αλήθειες, όμως απορρίπτοντας το δόγμα και χωρίς κανενός είδους προκαταλήψεις, πρέπει κανείς να τολμά να εξετάσει το ανθρώπινο υποκείμενο.
Ο εξεταστής, ο δάσκαλος, ο αναλυτής οφείλει να είναι αντικειμενικός και μακριά από την προσωπική του “γνώμη”.
Η ψυχολογική παρατήρηση είναι μία από τις μεθόδους με τις οποίες ο άνθρωπος μπορεί να ελαφρύνει το φορτίο της ζωής.
Γιατί δεν μπορούμε να αναλύσουμε οι ίδιοι την ψυχή μας;
Διότι δεν μπορούμε να δούμε καθαρά! Διότι δεν μπορούμε να δούμε αντικειμενικά!