Κάποιοι άνθρωποι έχουνε φοβία απέναντι σε άλλους, κ κυρίως από εκείνους που έχουνε – ασκούμε κάποιο είδος έλεγχου απάνω τους.
Για τους περισσότερους από αυτούς, το “σύνδρομο εξουσίας” ξεκίνησε ως αρνητική επιρροή διάμεσου των γονέων κ μετέπειτα από άλλες Εξουσιοπερσονες.
Η άρνηση (επίκριση) μέσω των γονέων καθρεφτίζεται καταστροφικά διαστρεβλωτικα στον ψυχισμό του παιδιού. Μορφοποιεί εντός του ότι είναι “κακό”.
Μετέπειτα ξαναεπαναλαμβανεται το ψυχικό δρώμενο, με νέες εμπειρίες “εξουσίας”, διάμεσου Παιδαγωγών, Δασκάλων, Ιερέων, Προϊστάμενων κλπ.
Όταν όμως η αυτοαξια – αυτοπεποίθηση τεθεί σε αμφισβήτηση, ΤΟΤΕ μαγνητίζουν κ έλκονται σε ανθρώπους, που αναπαραγάγουν αρνητικές συμπεριφορές, αποστάσεις κ απόρριψης, απομάκρυνσης κ μη εγγύτητας. Περιμένουνε καχύποπτα ότι θα έχουνε να κάνουνε με το παλαιό γραμμάτιο από το παρελθόν τους.
Το επακόλουθο είναι μικρή κ μειωμένη αυτοαξια αυτοεκτίμηση, έλλειψη αυτοεμπιστοσυνης, κ μια ανικανότητα να εμπιστευτούν κ να βρουν τον Βαθύτερο Εαυτό τους.
Συχνά αυτοί οι άνθρωποι αφήνονται εύκολα σε καθοδήγηση κ επιρροή, Μονό για να εισπράξουν – λάβουν αναγνώριση από τους άλλους. Λένε συνεχώς ΝΑΙ.
Εάν δεν έχουνε λάβει την αναγνώριση στην τρυφερή ηλικία,δυστυχώς αυτοί οι άνθρωποι θα γυροφέρνουν πάντα ως επαίτες ανικανοποίητοι, στην ώριμη ηλικία, έως ότου το λύσουν.
Συχνά δε, συμβαίνει κ ακριβώς το αντίθετο. Γίνονται οι ίδιοι εξουσιαστες ανικανοποίητοι, αντικοινωνικοί αρνητές, λέγοντας συνεχώς ΟΧΙ, απορρίπτοντας πριν τους απορρίψουν. Προδιδοντας πριν τους προδώσουμε κ τελικά απορρίπτουν προδίδουν , τον Βαθύτερο Εαυτό τους.
Η θεραπεία είναι εδώ…, στο να “θυμηθούν” την πραγματική πρόθεση των γονέων, κ στην ενθύμηση της αγάπης των γονέων, έστω κ εάν αυτη δεν ήταν τόσο φανερά Ορατή.
Έτσι σε συνέδρια μεταμορφωτικής αναπνοής δύναται να βιωθει κ να επιδιορθωθεί, ένα τραύμα σαμποτάζ που εγγράφηκε στο βαθύ παρελθόν.
Andreas Galiatsatos
Andreas Galiatsatos 