ΟΔΟΝΤΙΚΑ ΣΦΡΑΓΙΣΜΑΤΑ ΑΜΑΛΓΑΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΕΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ

ΟΔΟΝΤΙΚΑ ΣΦΡΑΓΙΣΜΑΤΑ ΑΜΑΛΓΑΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΕΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ

1. Τα οδοντικά σφραγίσματα αμαλγάματος είναι η μεγαλύτερη πηγή υδραργύρου στους περισσότερους ανθρώπους και η μεγαλύτερη πηγή μεθυλικού υδράργυρου, εφόσον οι ανόργανες μορφές του υδραργύρου μετατρέπονται σε μεθυλυδραργύρο στο σώμα από βακτηρίδια και ζύμες. Οι περισσότεροι άνθρωποι με σφραγίσματα έχουν εκτεθεί σημαντικά στον υδράργυρο σε ποσότητα που υπερβαίνει τα επιτρεπόμενα όρια.

2. Οι κύριοι λόγοι για την υψηλή έκθεση σε υδράργυρο και σε άλλα τοξικά μέταλλα από τα αμαλγάματα (κράματα υδραργύρου) είναι η αρνητική πίεση των ατμών του υδραργύρου. Αυτό σημαίνει ότι συνεχώς ατμοποιείται και λόγω της γαλβανικής τάσης (σαν μπαταρία) που δημιουργείται στο στόμα από τα μικτά μέταλλα που ψεκάζουν υδράργυρο στα ούλα, στη γνάθο και στο βλεννογόνο του στόματος, και συστηματικά μεταφέρεται σε όλο το σώμα με το αίμα και τα νεύρα. Επιπλέον, τα ηλεκτρομαγνητικά πεδία (ΗΜΠ) από συσκευές όπως η οθόνη του υπολογιστή και οι κινητήρες δημιουργούν τάση στα μέταλλα στο στόμα που αυξάνουν τον γαλβανισμό και την έκθεση σε μέταλλα όπως ο υδράργυρος.

3. Ο υδράργυρος είναι εξαιρετικά τοξικός και η πιο τοξική ουσία με σημαντική έκθεση. Δεν υπάρχει ασφαλές επίπεδο όπου να μην υπάρχουν μετρήσιμες δυσμενείς επιπτώσεις που να έχουν καταγραφεί. Ωστόσο, δεν επηρεάζονται όλοι οι άνθρωποι με την ίδια έκθεση εξίσου, και οι τοξικές επιδράσεις του υδράργυρου εξαρτώνται από παράγοντες όπως η ευαισθησία ανοσολογική αντιδραστικότητα, η συστημική αποτοξίνωση και η ικανότητα αποβολής των μετάλλων καθώς και από τη δόση.

4. Οι ατμοί υδραργύρου ή οργανικού υδραργύρου διαπερνούν εύκολα τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό και τον πλακούντα του εμβρύου, και συσσωρεύεται σε σημαντικά επίπεδα στον εγκέφαλο, στο ΚΝΣ, στους μηχανικούς νευρώνες, στους αδένες, και στα μεγάλα όργανα όπως η καρδιά, τα νεφρά και το ήπαρ σε άμεση αναλογία προς τον αριθμό των επιφανειών με πλήρωση αμαλγάματος. Ο υδράργυρος είναι εξαιρετικά κυτταροτοξικός (σκοτώνει κύτταρα), νευροτοξικός και ανοσοτοξικές, καθώς επάγει την ανοσολογική αντίδραση σε μεγάλο αριθμό ανθρώπων.

5. Ο υδράργυρος και άλλα τοξικά, ανοσοδραστικά, καρκινογόνα μέταλλα όπως το νικέλιο
σχηματίζουν ισχυρούς δεσμούς με τη ρίζα υδροξυλίου (SH) στα αμινοξέα τα οποία είναι το κύριο δομικό στοιχείο του σώματος και καύσιμο σε κυτταρικό επίπεδο, διαταράσσοντας τις βασικές μεταβολικές διαδικασίες, όπως η μετατροπή της κυστεΐνης σε θειικό, ταυρίνη, και γλουταθειόνη. Η
ατελής μετατροπή αυτών των αμινοξέων, προκαλεί τοξικούς μεταβολίτες όπως η βήτα-καζομορφίνη καθώς και ανοσοποιητικές και αυτοάνοσες παθήσεις.

6. Ο υδράργυρος συσσωρεύεται επίσης στον εγκέφαλο και στο ΚΝΣ και βλάπτει τα νευρικά κύτταρα που εμπλέκονται στην Νόσο του Πάρκινσον και το ALS μέσω του σχηματισμό ελευθέρων ριζών και της οξειδωτικής βλάβης.

7. Μερικές από τις καταγεγραμμένες αυτοάνοσες παθήσεις προκαλούνται συνήθως από τον υδραργύρο (και άλλα τοξικά μέταλλα) και περιλαμβάνουν το στοματικό ομαλό λειχήνα, το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης, την ινομυαλγία (FM), τη σκλήρυνση κατά πλάκας, το λύκο, τη νόσο Lou Gehrig (ALS), το διαβήτη και τη νόσο του Πάρκινσον.

8. Χιλιάδες ιατρικές μελέτες σε ανθρώπους και ζώα έχουν επιβεβαιώσει τους μηχανισμούς με τους οποίους ο υδράργυρος (και άλλα τοξικά μέταλλα) προκαλούν πάνω από 40 σοβαρές ή χρόνιες παθήσεις υγείας, συμπεριλαμβανομένων νευρολογικών, ορμονικών, αναπαραγωγικών, ανοσοποιητικών, αυτοάνοσων, καρδιαγγειακών, γενετικές ανωμαλίες και αναπτυξιακές επιδράσεις στα βρέφη. Υπάρχουν πολλές χιλιάδες κλινικά περιστατικά θεραπείας ή σημαντικής βελτίωσης σε αυτές τις παθήσεις μετά από κατάλληλη αντικατάσταση των αμαλγαμάτων και θεραπεία, όπως τεκμηριώνεται από τους γιατρούς.

Μερικές από τις παθήσεις που ο υδράργυρος αποδεδειγμένα προκαλεί από τις οποίες οι άνθρωποι ανακάμπτουν μετά από κατάλληλη αντικατάσταση των αμαλγαμάτων ή θεραπείας περιλαμβάνουν:

Διαταραχές του αίματος
Νόσος του Crohn
Προβλήματα στο στομάχι
Ζάλη και ίλιγγος
Σκλήρυνση κατά πλάκας (MS)
Νόσος του Lou Gehrig (ALS)
Νόσος του Parkinson και μυϊκό τρέμουλο
Νόσος του Alzheimer
Μυϊκός πόνος στις αρθρώσεις και ινομυαλγία
Υπογονιμότητα
Κατάθλιψη
Αυτισμός
Σχιζοφρένεια
Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής
Αϋπνία
Θυμός, άγχος και διανοητική σύγχυση
Λοιμώξεις ανθεκτικές στα αντιβιοτικά, όπως MRSA
Ενδομητρίωση
Σύνδρομο χρόνιας κόπωσης
Ταχυκαρδία και άλλα καρδιακά προβλήματα
Διαταραχές μνήμης
Καρκίνος όπως ο καρκίνος του μαστού και η λευχαιμία
Νευροπάθειες και παραισθησία
Αλωπεκία και απώλεια μαλλιών
Εμβοές
Χρόνιες παθήσεις των ματιών όπως οι εξής: φλεγμονή, ιρίτιδα, αστιγματισμός, μυωπία,
καταρράκτης και εκφύλιση της ωχράς κηλίδας
Διαταραχές της όρασης
Έκζεμα
Ψωρίαση
Δερματικές παθήσεις
Προβλήματα του ουροποιητικού και του προστάτη
Η απώλεια της ακοής
Candida
Προεμμηνορροϊκό σύνδρομο
Διαβήτης

Οι στοματικές κοιλότητες (ατελώς επουλωμένες πληγές από εξαγωγές δοντιών) έχουν αποδειχθεί ότι συχνά, με την πάροδο του χρόνου συσσωρεύουν εξαιρετικά τοξικά αναερόβια βακτήρια τα οποία εκλύουν τοξίνες που μπορούν να έχουν παρόμοιες τοξικές επιδράσεις σε διαταραχές ενζυμικές διαδικασίες όπως ο υδράργυρος και να είναι ένας παράγοντας σε ορισμένες αυτοάνοσες παθήσεις, όπως η νόσος του Πάρκινσον, η σκλήρυνση κατά πλάκας, η ALS και της νόσου του Alzheimer.

Η μέτρηση και η απομάκρυνση όλων των τοξικών βαρέων μετάλλων είναι πρώτιστης σημασίας για όλους ανεξάρτητα από το αν έχουν κάποιο διαγνωσμένο πρόβλημα ή αισθάνονται εντελώς υγιείς. Η βιοσυσσώρευση βαρέων μετάλλων μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα ακόμη και πολλά χρόνια μετά από την έκθεση. Το πρόβλημα του εντοπισμού και της αντιμετώπισης του προβλήματος θέλει ιδιαίτερα λεπτούς χειρισμούς, ενώ ο καθένας απαιτεί ειδικό πρωτόκολλο, προσαρμοσμένο στις δικές του ανάγκες.